Freshners

Kilka dni temu rozpoczął się semestr na Uniwersytecie. Z całego kraju zjechali młodzi ludzie, by dołączyć w szeregi studentów Manipalu. Przyjechali pełni nadziei. ale i strachu. bo studiowanie tutaj to nie oczywistość. Będą spędzać 6 dni tygodniowo w ławkach uczelni, jeść na uczelni, kłaść się spać w uczelnianych akademikach. Niektórzy zobaczą rodzinne strony dopiero za parę miesięcy.
To niesamowite, ale każdy z nich przyjechał z co\najmniej jednym rodzicem, który przez pierwsze dni nosi mu rzeczy, zaałatwia z nim papierkową biurokrację, nakłada jedzenie na stołówce... Przypadkiem miałam okazję być świadkiem rozmowy rodziców z profesorem, który przekazał im komplet użytecznych odpowiedzi na pytania pod tytułem: "co, jeśli moje dziecko nie będzie rozumiało wykładów", "co, jeśli moje dziecko będzie się spóźniać na zajęcia, bo nie może znaleźć sali". Spotkanie zostało zakończone sukcesem, rodzice dostali numer telefonu profesora i zapewnienie, że mogą dzwonić codziennie w rozsądnych porach w razie wątpliwości. Tutejsze więzi rodzicielskie zrzucają osłonę i pokazują się w pełnym słońcu.
Ci całkiem nowi nazywają sie Freshners (Świeżynki), przyjęto ich parę tysięcy.

Biurokracja jest tutejszą zmorą, prawdopodobnie spuścizną po Angielskich kolonizatorach (wczeniejsze spostrzeżenia a propos biurokracji były tylko pierwszym wrażeniem) . By załatwić cokolwiek, musisz mieć zdjęcie które potrzebne jest do wyrobienia specjalnej karty potrzebnej do czegokolwiek co chcesz zrobić. Za kartą musisz chodzić conajmniej parę razy odwiedzając różne okienka, wpłacając pieniądze w jednym, podpisując kartę w drugim. Oczekiwanie ma także wielki udział w całym systemie. Wszystko jest bardzo poukładane i zorganizowane, ale procedury doprowadzają do szaleństwa.

Komentarze (0)